herb Bożawola
Inna nazwa: Bojnar, Boża Wola. Blazon: W polu błękitnym podkowa srebrna barkiem w górę. Pomiędzy ocelami krzyż kawalerski srebrny i na barku taki sam krzyż zaćwieczony. Pod podkową półksiężyc złoty barkiem w dół. W klejnocie nad hełmem z korony trzy pióra strusie. Z hełmu spływają labry błękitne podszyte srebrem. Najwcześniejsze wzmianki: Polski herb szlachecki, występujący głównie na Mazowszu. Pierwsza wzmianka o herbie pochodzi z 1428 roku. W źródłach pierwsze legendy i hipotezy o jego powstaniu pojawiają się na przełomie XVI i XVII wieku. Znane dzieło Herby Rycerstwa Polskiego Bartosza Paprockiego pochodzące z 1584 roku przedstawia dwie odrębne opinie o pochodzeniu herbu. Według jednej z nich herb Boża Wola pochodził od herbu Jastrzębiec, który na Mazowszu określany był zazwyczaj jako Bolesta. Autor dzieła pisze że herb Boże Wola był "nadan od Jastrzębców za znaczne zasługi przodka herbu tego" który "Wojsko wyszpiegowawszy nieprzyjacielskie, ludzie swoje przywiódł tak, że żaden z wojska nieprzyjacielskiego nie uszedł, wszyscy są pogromieni i na głowę porażeni". Za ten czyn ów przodek miał otrzymać półksiężyc jako dodatek do swojego herbu od Książąt Mazowieckich. Jednocześnie Paprocki w rozdziale poświęconym rodzinom używającym herbu Lubicz zaznacza, że "noszą drudzy w podkowie pół miesiąca miasto krzyża, a zowią go Boża Wola, wszakoż to wszystko jeden dom". Stwierdzenie to sugeruje iż pieczętujący się herbem Boża Wola wywodzą się od szlachty używającej herbu Lubicz. W Dziele Orbis Polonus z 1641 roku Szymon Okolski opisując herb Boża Wola także wywodzi go od herbu Lubicz. Takiego pochodzenie tego herbu można też doszukiwać się w legendzie wierszowanej autorstwa Franciszka Kowalskiego w zbiorze Legendy Herbowe wydanego w drugiej połowie XIX wieku. Pisarz Teofil Rutka, który w XVII wieku analizował polską heraldykę, genezę herbu oparł na legendzie sięgającej czasów księcia Kraka. Według przytaczanej przez tego jezuitę legendy nieznany z imienia wódz przeprowadził przez zamarźnięty Dunaj swoich wojów "do zubożenia Moguncyi". Czyn ten został nagrodzony przez księcia nadaniem bohaterskiemu wodzu herbu Boża Wola. Legendę tę przekazuje w swoim herbarzu także Nowosielski. Kiedy porównamy herby Boża Wola, Lubicz i Jastrzębiec, wszystkie wydają się mocno podobne, co uprawdopodabnia te hipotezy. Należy jednak pamiętać, że zarówno krzyż jak i podkowa należą do bardzo popularnych i często używanych symboli w polskiej heraldyce. Herbowni: Affanasowicz, Artyński, Bachmatowicz, Bankowski, Bańkowski, Boch, Chaćbiejewicz, Chazbijewicz, Chrostnica, Djus, Drawdzik, Druszkiewicz, Dzieżyc, Dzius, Dziusa, Dziusz, Dziusza, Gąsecki, Gorski, Gościemiński, Gościmiński, Gościmski, Górski, Jemielicki, Jemielita, Jemielity, Jemielski, Jęmielicki, Juchnowicz, Kołupajło, Komorowski, Kościmiński, Łunkiewicz, Mackiewicz, Madyjowski, Madyowski, Mickiewicz, Mojrzym, Moyrzym, Nowokrzeski, Olsztyński, Ostrowicz, Ostrowidzki, Ostrowiec, Radzimiński, Rejmunt, Reymunt, Romanowski, Rosalski, Rossalski, Rowieński, Rowiński, Rymkowicz, Rzeczkowski, Siedlecki, Siesicki, Sołtanowicz, Spichalski, Spiecholski, Stocki, Sucharzewski, Szczyrkowski, Szczyrski, Williusz, Zadwojń, Zakabłukowski, Zdarzyński, Żadwojn, Żodwojń.